Çünkü biliyorum ki her gittiğimde fazlasıyla döndüm. İşte yine düştük İstanbul'un en güzel semtlerinden birinin koynuna...

Balat'ta zaman yok gibi. O yüzden çıkarın saatleri kolunuzdan, cep telefonlarınızı da kapatın. Ama öyle “uçak modu” değil, bildiğiniz kapatın. Fotoğraf çekme telaşına hiç düşmeyin! En iyi mercek, en iyi fotoğraf makinesi gözleriniz çünkü. Lütfen “anı depolama” kaygısına yenilmeyin. Gelişine yaşayın İstanbul'u ve ruhu dinlendiren Balat'ını. Hadi başlayalım...

Rüzgarlar gibi süzülmeyi bilmeseniz de Balat sokakları bunu size öğretir. İlk önce “eski” kokusunu duyduğunuzu fark edersiniz semte adım attığınızda. Yaşanmışlıktır onun diğer adı. Her sokak olmasa da pek çok sokak özgür Marmara'ya açılır. Haliç'in durgunluğuna ve hareketsizliğine ise aldanmayın çünkü fırtına öncesi sessizliktedir o hep. Hem bilin ki ne ararsanız ondan payınıza düşeni verir Balat. 

Ben bir semti keşfe çıkarken ilk aklıma gelen, isminin anlamının ne olduğu olur. Balat ismi için de söylenen “Palation” yani saray kelimesinden türediği. Zaten surlardaki Blaherna Sarayı'na yakınlığı da bunu doğrular cinsten. Bu yeter mi? Elbette yetmez! Tabana kuvvet, heyecanınızı sırt çantanız yapıp sokaklarda okumak lazım tarihi.

“Martılar ki sokak çocuklarıdır denizin” der ya Can Yücel, işte çocuklar ve martılar çok önceden kardeştir zaten. Hem çocukları hem de martıları takip edin, sizi istediğiniz yere götürürler. En hareketli mahalle cümbüşlerine de çıkar yolunuz, huzurlu ve sakin sokaklara da.

Balat da sokaktadır, içi dışı bir, hatta şeffaf. Dedim ya hayata karışırken zamandan hızla  uzaklaşırsınız, hatta zaman orada kaybolur. Hele ki kızıl akşamüstü Altın Boynuz'dan süzülürken tatlı bir hüzün sızar içinize. Eğer ayrılıyorsanız oradan, bu tanıdık sızıyı tekrar hissetmek için dönmeniz olasıdır, belki de kaçınılmaz.